ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԶԲԱՂՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ

(ուժը կորցրել է 24.10.05 ՀՕ-206-Ն օրենք` 01.01.06 թվականից)

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՕՐԵՆՔԸ

Ընդունված է Ազգային ժողովի
կողմից «3» դեկտեմբերի 1996 թ.

ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԶԲԱՂՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ

Սույն օրենքը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության բնակչության զբաղվածության կարգավորման իրավական հիմունքները, ինչպես նաև աշխատանքի ազատ ընտրության իրավունքի իրականացման, իսկ գործազրկության դեպքում` պետության կողմից տրվող սոցիալական պաշտպանության երաշխիքները:

ԳԼՈՒԽ 1
ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ

Հայաստանի Հանրապետությունում բնակչության զբաղվածությունը կարգավորվում է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, սույն օրենքով, Հայաստանի Հանրապետության` աշխատանքային օրենսդրությամբ, Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով և օրենսդրության այլ ակտերով:

Եթե Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով սահմանված են այլ նորմեր, քան նախատեսված է սույն օրենքով, ապա կիրառվում են պայմանագրի նորմերը:

Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների, Հայաստանի Հանրապետությունում բնակվող օտարերկրյա քաղաքացիների և քաղաքացիություն չունեցող անձանց զբաղվածությունն անձնական և հասարակական պահանջմունքների բավարարման հետ կապված, Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ չարգելված գործունեություն է, որը բերում է նրանց կենսագործունեության համար անհրաժեշտ եկամուտ:

Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիները, Հայաստանի Հանրապետությունում բնակվող օտարերկրյա քաղաքացիներն ու քաղաքացիություն չունեցող անձինք իրավունք ունեն ընտրություն կատարել զբաղվածության և չզբաղվածության միջև` բացառությամբ Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով նախատեսված դեպքերի:

Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների, Հայաստանի Հանրապետությունում բնակվող օտարերկրյա քաղաքացիների և քաղաքացիություն չունեցող անձանց (այսուհետ` անձինք) չզբաղվածությունը նրանց որևէ պատասխանատվության ենթարկելու համար հիմք չէ:

Գործատու են համարվում Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ չարգելված գործունեություն իրականացնող իրավաբանական անձինք, իրավաբանական անձի կարգավիճակ չունեցող ձեռնարկությունները և ֆիզիկական անձինք, որոնք օգտագործում են վարձու աշխատանք` օրենքով սահմանված կարգով:

Զբաղված են համարվում`

ա/ գործատուների մոտ վարձու աշխատանք կատարողները.

բ/ վարձատրվող պաշտոններում ընտրված, նշանակված կամ հաստատված անձինք.

գ/ աշխատանքով ինքնուրույնաբար իրենց ապահովող անձինք.

դ/ զինվորական ծառայության մեջ գտնվող անձինք.

ե/ ուսումնական հաստատություններում, մասնագիտական պատրաստման, վերամասնագիտացման, որակավորման բարձրացման դասընթացներում և ուսուցման այլ ձևերում ընդգրկված աշխատանքային տարիքի անձինք:

Աշխատանք փնտրող են համարվում 16 տարին լրացած այն աշխատունակ անձինք, որոնք անկախ զբաղված լինելու հանգամանքից, աշխատանքի տեղավորման նպատակով դիմել են զբաղվածության պետական ծառայություն:

Չզբաղված են համարվում աշխատանքային տարիքի այն աշխատունակ անձինք, որոնք զբաղված չեն սույն օրենքի 4 հոդվածով նախատեսված գործունեության որևէ տեսակով, ինչպես նաև`

ա/ տվյալ ժամանակաշրջանում աշխատելու ցանկություն չեն հայտնում (կամավոր չզբաղվածություն).

բ/ ցանկություն ունեն աշխատելու և փնտրում են հարմար աշխատանք (հարկադիր չզբաղվածություն):

Գործազուրկ են համարվում աշխատանքային տարիքի աշխատանք փնտրող աշխատունակ այն չզբաղված անձինք, որոնք չեն ստանում Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կենսաթոշակներ, ունեն առնվազն 1 տարվա աշխատանքային ստաժ, աշխատանքի տեղավորման նպատակով դիմել են զբաղվածության պետական ծառայություն և ստացել գործազուրկի կարգավիճակ:

Աշխատանքի տեղավորման, ազատ աշխատատեղերի վերաբերյալ տեղեկությունների ստացման, մասնագիտական կողմնորոշման խորհրդատվության, մասնագիտական պատրաստման, վերամասնագիտացման և որակավորման բարձրացման հարցերով դիմող անձանց հաշվառումն իրականացնում է զբաղվածության պետական ծառայությունը:

Զբաղվածության պետական ծառայությունում հաշվառվելու համար անձն անձամբ ներկայացնում է համապատասխան փաստաթղթեր, որոնց ցանկը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական կառավարման մարմինը:

Աշխատանք փնտրող չզբաղված անձանց գործազուրկի կարգավիճակ է տալիս զբաղվածության պետական ծառայությունը` ոչ ուշ, քան տաս օրվա ընթացքում` անհրաժեշտ փաստաթղթերի ներկայացման օրվանից:

Հարմար է համարվում այն աշխատանքը, որը համապատասխանում է աշխատողի կրթությանը, մասնագիտական պատրաստվածությանը` հաշվի առնելով վարձատրության չափը և առաջարկվող աշխատավայրի տրանսպորտային մատչելիությունը:

Գործազուրկ անձանց համար, որոնց հնարավոր չի եղել ապահովել սույն հոդվածի առաջին մասով նախատեսված հարմար աշխատանքով, հարմար կարող է համարվել այն աշխատանքը, որը պահանջում է որակավորման բարձրացում կամ վերամասնագիտացում:

Առաջին անգամ աշխատանք փնտրող և մասնագիտություն չունեցող անձանց համար հարմար կարող է համարվել ցանկացած վարձատրվող աշխատանք:

Հարմար աշխատանքի պայմանները սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

ԳԼՈՒԽ 2
ԻՐԱՎԱԿԱՆ ԵՐԱՇԽԻՔՆԵՐԸ ԶԲԱՂՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ԲՆԱԳԱՎԱՌՈՒՄ

Աշխատանք փնտրող անձինք և գործազուրկներն իրավունք ունեն`

ա/ անվճար ստանալ մասնագիտական կողմնորոշման խորհրդատվություն և ազատ աշխատատեղերի վերաբերյալ տեղեկություններ.

բ/ հարմար աշխատանքի ընտրության և տեղավորման անվճար միջնորդության.

գ/ դատական կարգով գանգատարկել զբաղվածության պետական ծառայության, դրա պաշտոնատար անձանց, ինչպես նաև գործատուների գործողությունները:

Գործազուրկներն իրավունք ունեն նաև`

ա/ անվճար վերամասնագիտացման և որակավորման բարձրացման.

բ/ այլ վայր աշխատանքի գործուղվելու կապակցությամբ նյութական ծախսերի հատուցման` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով.

գ/ ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու և աշխատատեղեր ստեղծելու նպատակով զբաղվածության հիմնադրամից անհրաժեշտ միջոցների տրամադրման` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով և պայմաններով:

Հաշմանդամներին աշխատանքի տեղավորելու նպատակով Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը գործատուների համար սահմանում է աշխատանքի տեղավորման կամ համապատասխան նոր աշխատատեղերի ստեղծման կայուն քվոտաներ: Եթե գործատուն, անկախ պատճառներից, ըստ սահմանված քվոտայի չի կատարում աշխատանքի տեղավորման կամ համապատասխան նոր աշխատատեղերի ստեղծման պահանջները, յուրաքանչյուր չհատկացված կամ չստեղծված աշխատատեղի դիմաց զբաղվածության հիմնադրամ է մուծում տուգանք` իր մեկ աշխատողի տարեկան միջին աշխատավարձի չափով:

Հաշմանդամներին աշխատանքի տեղավորելու նպատակով զբաղվածության պետական ծառայությունը, գործատուների հետ համաձայնեցնելով, նրանց մոտ կարող է հիմնել առանձին մասնագիտացված ձեռնարկություններ, կազմակերպել հաշմանդամների մասնագիտական ուսուցումը` զբաղվածության հիմնադրամի և համայնքի բյուջեի միջոցների հաշվին` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների` այլ պետություններում աշխատելու, մասնագիտական պատրաստման, որակավորման բարձրացման և վերամասնագիտացման իրավունքն իրականացվում է սույն օրենքով, Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ և Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով սահմանված կարգով:

ԳԼՈՒԽ 3
ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԶԲԱՂՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ԿԱՐԳԱՎՈՐՈՒՄԸ

Բնակչության զբաղվածության պետական կարգավորման նպատակով Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունն իրականացնում է աշխատուժի առաջարկի ու պահանջարկի հաշվեկշռվածության և կառուցվածքային համապատասխանության կարգավորում` ֆինանսավարկային, ինվեստիցիոն, հարկային և սոցիալ-ժողովրդագրական քաղաքականության միջոցում` հաշվի առնելով աշխատուժի շուկայի կազմը և կառուցվածքը:

Աղետների, բնակչության հարկադիր տեղահանման և այլ չկանխատեսված պատճառներով զանգվածային չզբաղվածությունը կարգավորվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշումներով:

Բնակչության զբաղվածության պետական կարգավորումն իրականացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական կառավարման մարմինը:

Հայաստանի Հանրապետությունում աշխատուժի շուկայի և բնակչության զբաղվածության ընթացիկ իրավիճակն արտացոլվում է պետական վիճակագրական հաշվետվություններում:

Բնակչության զբաղվածության կարգավորման պետական ծրագրերն իրականացնում է զբաղվածության պետական ծառայությունը:

Զբաղվածության պետական ծառայության գործունեության կարգը և կառուցվածքը սահմանվում են սույն օրենքով և Հայաստանի Հանրապետության կառավարության լիազորված պետական կառավարման մարմնի կողմից:

Զբաղվածության պետական ծառայությունը պարտավոր է`

ա/ կատարել վերլուծական հետազոտություններ, կանխատեսել աշխատուժի առաջարկն ու պահանջարկը, տեղեկություններ տալ աշխատուժի շուկայի վիճակի մասին.

բ/ կարգավորել և կազմակերպել աշխատուժի ներքին և արտաքին տեղաշարժը, օժանդակել աշխատանք փնտրող անձանց ընտրելու հարմար աշխատանք, իսկ գործատուներին` ապահովել անհրաժեշտ մասնագիտություն և որակավորում ունեցող անձանցով.

գ/ իրականացնել աշխատանք փնտրող անձանց հաշվառումը.

դ/ նշանակել գործազրկության նպաստ գործազուրկ անձանց` սույն օրենքով սահմանված կարգով.

ե/ ցույց տալ դրամական օգնություն գործազուրկ անձանց, որոնց գործազրկության նպաստի ժամկետները լրացել են, ինչպես նաև աշխատանք փնտրող չզբաղված, սակայն գործազուրկ չհամարվող և գործազրկության նպաստի իրավունք չունեցող անձանց` սույն օրենքով սահմանված կարգով.

զ/ կազմակերպել զբաղվածության հանրապետական և տարածքային ծրագրերի մշակման և իրականացման աշխատանքները.

է/ հրապարակել տեղեկություններ (տարեկան ոչ պակաս, քան երկու անգամ) զբաղվածության հիմնադրամի միջոցների օգտագործման մասին.

ը/ ֆինանսապես աջակցել գործազուրկներին ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու և գործատուների մոտ լրացուցիչ աշխատատեղեր ստեղծելու հարցերում:

Զբաղվածության պետական ծառայությունն իրավունք ունի`

ա/ կասեցնել կամ դադարեցնել գործազրկության նպաստի վճարումը սույն օրենքով սահմանված դեպքերում.

բ/ գործատուներից պարբերաբար պահանջել տեղեկություններ թափուր աշխատատեղերի, ինչպես նաև սպասվելիք կառուցվածքային փոփոխությունների և այլ միջոցառումների մասին, որոնց հետևանքով կարող են տեղի ունենալ աշխատանքից ազատումներ.

գ/ գործուղել աշխատանք փնտրող անձանց գործատուների մոտ` համապատասխան թափուր աշխատատեղերի առկայության դեպքում.

դ/ կասեցնել զանգվածային ազատումների վերաբերյալ գործատուների ընդունած որոշումները` սույն օրենքի 19 հոդվածով սահմանված դեպքերում.

ե/ տնօրինել զբաղվածության հիմնադրամի միջոցները` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական մարմնի սահմանած կարգով.

զ/ ստուգել զբաղվածության պետական ծառայությանը դիմած անձանց կողմից ներկայացրած փաստաթղթերի իսկությունը.

է/ անհրաժեշտության դեպքում պահանջել համապատասխան մարմիններից տեղեկություններ` անձանց զբաղվածության մասին:

Գործազուրկների վերամասնագիտացումը և որակավորման բարձրացումն իրականացվում է զբաղվածության պետական ծառայության ուսումնական կենտրոններում կամ պայմանագրային հիմունքներով ուսումնական այլ հաստատություններում` զբաղվածության հիմնադրամի այդ նպատակների համար նախատեսված միջոցների հաշվին:

Զբաղվածության պետական ծառայության գործուղումները պարտադիր են միայն սույն օրենքի 11 հոդվածով սահմանված կարգով քվոտավորված աշխատատեղերի համար: Մնացած բոլոր դեպքերում զբաղվածության պետական ծառայության գործուղումներն աշխատանք փնտրող անձի և գործատուի միջև կրում են միջնորդային բնույթ:

Զբաղվածության պետական ծառայությունն իր իրավասության շրջանակներում տրամադրում է տեղեկություն և իրականացնում է խորհրդատվություն այլ պետություններում աշխատանքային գործունեության ծավալման մասնագիտական պատրաստման, որակավորման բարձրացման կամ վերամասնագիտացման ցանկություն ունեցող անձանց, ինչպես նաև իրականացնում է միջնորդություն նրանց և այլ պետությունների գործատուների միջև` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

Հայաստանի Հանրապետությունում կարող են գործել աշխատանքի տեղավորման, այդ թվում` այլ պետություններում ծառայություններ մատուցող ոչ պետական ձեռնարկություններ, որոնք իրենց գործունեությունն իրականացնում են համապատասխան լիցենզիա ունենալու դեպքում` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

Բնակչության զբաղվածության կարգավորման ծրագրերի մշակման և իրականացման համար համաձայնեցված որոշումներ կայացնելու նպատակով կարող են ստեղծվել հանրապետական և տեղական համաձայնեցման կոմիտեներ, որոնց կազմում հավասար թվաքանակով ընդգրկվում են աշխատողների, գործատուների շահերը ներկայացնող հասարակական կազմակերպությունների և գործադիր իշխանության, ինչպես նաև զբաղվածության պետական ծառայության լիազոր ներկայացուցիչները:

Համաձայնեցման կոմիտեների գործունեության կազմակերպման կարգն ու իրավասության շրջանակները սահմանվում են նրանցում ներկայացված կողմերի փոխադարձ համաձայնությամբ:

Հայաստանի Հանրապետությունում գործատուները զբաղվածության պետական քաղաքականության իրականացմանն աջակցելու նպատակով պարտավոր են`

ա/ տեղեկություններ տալ զբաղվածության պետական ծառայությանը` թափուր աշխատատեղերի և աշխատողների հնարավոր զանգվածային ազատումների մասին.

բ/ տեղեկացնել զանգվածային ազատումների մասին զբաղվածության պետական ծառայությանը ազատման հնարավոր ժամկետից ոչ ուշ, քան երկու ամիս առաջ ներկայացնելով զանգվածային ազատումների պատճառները, ազատման ենթակա աշխատողների թիվն ու մասնագիտությունները.

գ/ վերակազմավորման, լուծարման, աշխատողների թվի կամ հաստիքների կրճատման հետևանքով ազատվող անձանց այդ մասին տեղեկացնել նրանց ազատելուց ոչ ուշ, քան երկու ամիս առաջ և վճարել արձակման նպաստ` ամսական միջին վաստակի չափով.

դ/ վերակազմավորման, լուծարման, աշխատողների թվի կամ հաստիքների կրճատման հետևանքով ազատվող յուրաքանչյուր անձի համար զբաղվածության հիմնադրամ փոխանցել գումար` ազատվողի ամսական միջին վաստակի չափով.

ե/ նախապես սահմանված քվոտաներին համապատասխան` ապահովել աշխատանքով զբաղվածության պետական ծառայության կողմից գործուղված հաշմանդամներին.

զ/ կատարել պարտադիր ապահովագրական մուծումներ զբաղվածության հիմնադրամ` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

Սույն հոդվածով նախատեսված պարտականությունները չեն տարածվում այն գործատուների վրա, որոնց համար Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված է այլ կարգ:

Զանգվածային ազատումների չափանիշները սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

Զբաղվածության պետական ծառայությունը կարող է կասեցնել աշխատողների զանգվածային ազատման վերաբերյալ գործատուների ընդունած որոշումները`

ա/ ոչ ավելի, քան մեկ ամիս ժամկետով, եթե կան դժվարություններ ազատվողներին աշխատանքի տեղավորելու հարցում, միաժամանակ, Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով մասնակիորեն փոխհատուցելով գործատուների հնարավոր վնասները զբաղվածության հիմնադրամի միջոցների հաշվին.

բ/ ոչ ավելի, քան մեկ ամիս ժամկետով, եթե գործատուն զանգվածային ազատումների մասին սույն օրենքի 18 հոդվածի «բ» կետում նշված ժամկետում չի տեղեկացրել զբաղվածության պետական ծառայությանը.

գ/ մինչև նախապես հայտնված ժամկետը, եթե գործատուն խախտել է զանգվածային ազատումների վերաբերյալ իր կողմից սահմանված ժամկետները:

Զբաղվածության հիմնադրամը կոչված է ապահովելու զբաղվածության պետական կարգավորման իրականացման ֆինանսավորումը:

Զբաղվածության հիմնադրամը ձևավորվում է`

ա/ գործատուների պարտադիր ապահովագրական մուծումներից.

բ/ աշխատողների աշխատավարձից կատարվող պարտադիր ապահովագրական մուծումներից.

գ/ գործատուների լրացուցիչ հատկացումներից, սույն օրենքի 11 և 18 հոդվածներով նախատեսված դեպքերում.

դ/ պետական և համայնքների բյուջեներից կատարվող հատկացումներից.

ե/ Հայաստանի Հանրապետության և այլ պետությունների գործատուների, կուսակցությունների, հասարակական կազմակերպությունների, անձանց կամավոր մուծումներից և այլ մուտքերից:

Զբաղվածության հիմնադրամի կազմավորման կարգի, կանոնադրության, միջոցների ձևավորման չափերի ու պայմանների, ծախսման ուղղությունների հաստատումը, ինչպես նաև դրանց վերահսկողությունն իրականացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական կառավարման մարմինը:

Պետական, տարածքային կառավարման մարմինները, համայնքներն ու գործատուները վարձատրվող հասարակական աշխատանքներ կազմակերպելու համար նախ և առաջ պետք է դիմեն զբաղվածության պետական ծառայություն, որն ապահովում է համապատասխան աշխատուժով` նախապատվությունը տալով գործազուրկներին: Հասարակական աշխատանքներին մասնակցելու ցանկություն ունեցող անձանց հետ սահմանված կարգով կնքվում է աշխատանքային պայմանագիր: Վարձատրվող հասարակական աշխատանքների կազմակերպման ոլորտները և անցկացման պայմանները հաստատում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

ԳԼՈՒԽ 4
ՍՈՑԻԱԼԱԿԱՆ ԵՐԱՇԽԻՔՆԵՐԸ ԶԲԱՂՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ԲՆԱԳԱՎԱՌՈՒՄ

Գործազուրկի կարգավիճակ ստացած անձանց երաշխավորվում է`

ա/ գործազրկության նպաստների վճարում` սույն օրենքով սահմանված կարգով նպաստի ստացման տևողությունը հաշվառելով ընդհանուր աշխատանքային ստաժում.

բ/ կրթաթոշակների վճարում վերամասնագիտացման և որակավորման բարձրացման դասընթացներում սովորելու ընթացքում` հաշվառելով ուսուցման տևողությունը ընդհանուր աշխատանքային ստաժում:

Գործազուրկ անձանց, որոնց գործազրկության նպաստի վճարման ժամկետը լրացել է, ինչպես նաև աշխատանք փնտրող չզբաղված, սակայն սույն օրենքով գործազուրկ չհամարվող և գործազրկության նպաստի իրավունք չունեցող անձանց կարող է տրվել դրամական օգնություն` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

Գործազրկության բազային նպաստի չափը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

Գործատուի նախաձեռնությամբ, բացառությամբ աշխատանքային կարգապահության խախտման պատճառով ազատվածների, աշխատանքից ազատված անձանց, որոնք աշխատանքի տեղավորման նպատակով զբաղվածության պետական ծառայությանն են դիմել աշխատանքից ազատվելու օրվանից երեսուն օրվա ընթացքում, նշանակվում է նպաստ` գործազրկության բազային նպաստի չափով:

Իրենց նախաձեռնությամբ աշխատանքից ազատված անձանց, ինչպես նաև այն անձանց, ովքեր չեն բավարարում սույն հոդվածի երկրորդ մասով նախատեսված պայմանին, նշանակվում է նպաստ` գործազրկության բազային նպաստի 80 տոկոսի չափով:

Աշխատանքային կարգապահության խախտման պատճառով աշխատանքից ազատված անձանց նշանակվում է նպաստ` գործազրկության բազային նպաստի 60 տոկոսի չափով:

Զբաղվածության պետական ծառայության ուղեգրով վերամասնագիտացման կամ որակավորման բարձրացման ուղարկվող գործազուրկ անձինք ուսման ամբողջ ընթացքում ստանում են կրթաթոշակ` գործազրկության բազային նպաստի 120 տոկոսի չափով:

Գործազրկության նպաստները նշանակվում են զբաղվածության պետական ծառայության կողմից` անձին գործազուրկի կարգավիճակ տալու օրվանից:

Գործազրկության նպաստի տևողությունը սահմանվում է 5 ամիս:

Ոչ պակաս, քան 5 տարի ընդհանուր աշխատանքային ստաժ ունեցող անձանց գործազրկության նպաստների վճարման ժամկետները երկարացվում են յուրաքանչյուր 5 տարվա համար` մեկ ամսով:

Գործազրկության նպաստները նշանակվում են ոչ ավելի, քան 12 ամիս:

Սույն օրենքի 23 հոդվածի երկրորդ մասով 12 ամիս գործազրկության նպաստ ստանալու իրավունք ունեցող այն գործազուրկներին, որոնց տարիքային աշխատանքային կենսաթոշակի իրավունք տվող տարիքի լրանալը մնացել է մինչև մեկ տարի, իրենց համաձայնությամբ կարող է տրվել վաղաժամկետ կենսաթոշակի անցնելու իրավունք:

Եթե անձը գործազուրկի կարգավիճակ է ստանում մեկից ավելի անգամ, ապա յուրաքանչյուր հաջորդ անգամ նա գործազրկության նպաստի ստացման իրավունք կարող է ձեռք բերել, եթե զբաղվածության պետական ծառայությանը դիմելուն նախորդած վերջին մեկ աշխատանքային տարում ունի առնվազն յոթ ամսվա աշխատանքային ստաժ:

Եթե գործազրկության նպաստի ստացման ժամանակաշրջանում ինքնուրույնաբար տեղավորվում է ժամանակավոր աշխատանքի` տեղեկացնելով զբաղվածության պետական ծառայությանը, ապա վերջինիս կողմից գործազրկության նպաստի վճարումը կասեցվում է ժամանակավոր աշխատանքի տևողությանը համապատասխան ժամկետով:

Զբաղվածության պետական ծառայության կողմից երկու ամիս ժամկետով կասեցվում է գործազրկության նպաստի վճարումը, եթե գործազուրկը թեկուզ մեկ անգամ հրաժարվել է հարմար աշխատանքի տեղափոխման առաջարկից:

Զբաղվածության պետական ծառայությունը դադարեցնում է գործազրկության նպաստի վճարումը, եթե`

ա/ գործազուրկը երկրորդ անգամ հրաժարվել է հարմար աշխատանքի տեղավորման առաջարկից.

բ/ գործազուրկն անհարգելի պատճառով երկու անգամ անընդմեջ զբաղվածության պետական ծառայության հրավերով նախապես տեղեկացված ժամկետում չի ներկայացել` աշխատանքի տեղավորման առաջարկ ստանալու համար.

գ/ գործազուրկն առանց զբաղվածության պետական ծառայությանը տեղեկացնելու, գործազրկության նպաստ ստանալու ընթացքում տեղավորվել է աշխատանքի, ներառյալ` ժամանակավոր.

դ/ գործազրկության նպաստի վճարումը կասեցնելիս պարզվում է, որ դրա ստացման ժամկետը լրանում է ժամանակավոր աշխատանքի ժամկետից ավելի շուտ կամ միաժամանակ:

ԳԼՈՒԽ 5
ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆԸ ՍՈՒՅՆ ՕՐԵՆՔԻ ԽԱԽՏՄԱՆ ՀԱՄԱՐ

Սույն օրենքի խախտումն առաջացնում է պատասխանատվություն` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

ԳԼՈՒԽ 6
ՕՐԵՆՔԻ ՈՒԺԻ ՄԵՋ ՄՏՆԵԼԸ

Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 1997 թվականի հունվարի 1-ից:

Սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելու պահից ուժը կորցրած ճանաչել 1991 թվականի դեկտեմբերի 27-ի «Բնակչության զբաղվածության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքը:

26 դեկտեմբերի 1996 թ.

ՀՕ-93