010.0071.030700
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՕՐԵՆՔԸ
Ընդունված է 2000 թվականի հունիսի 13-ին
i
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
i
ՀՈԴՎԱԾ 1. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 219 հոդվածը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.
«Վերաքննիչ դատարանի վճիռն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակվելուց տասնհինգ օր հետո:»:
i
ՀՈԴՎԱԾ 2. Օրենսգրքի 222 հոդվածի 1-ին և 2-րդ կետերում «օրինական ուժի մեջ մտած» բառերից հետո ավելացնել «և վերաքննիչ դատարանի օրինական ուժի մեջ չմտած» բառերը:
ՀՈԴՎԱԾ 3. Օրենսգրքի 223 հոդվածը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.
i
«1. Վերաքննիչ դատարանի օրինական ուժի մեջ չմտած վճռի դեմ վճռաբեկ բողոք բերելու իրավունք ունեն գործին մասնակցող, ինչպես նաև գործին մասնակից չդարձած այն անձինք, որոնց իրավունքների և պարտականությունների վերաբերյալ վճիռ է կայացվել:
2. Առաջին ատյանի և վերաքննիչ դատարանների օրինական ուժի մեջ մտած վճիռների դեմ վճռաբեկ բողոք բերելու իրավունք ունեն`
1) Հայաստանի Հանրապետության գլխավոր դատախազը և նրա տեղակալները` սույն օրենսգրքի 37 հոդվածով նախատեսված դեպքերում և «Դատախազության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքին համապատասխան.
2) հատուկ արտոնագիր ունեցող և վճռաբեկ դատարանում գրանցված փաստաբանները:»:
i
ՀՈԴՎԱԾ 4. Օրենսգրքի 224 հոդվածում «օրինական ուժի մեջ մտած» բառերից հետո ավելացնել «և վերաքննիչ դատարանի օրինական ուժի մեջ չմտած» բառերը:
ՀՈԴՎԱԾ 5. Օրենսգրքի 236 հոդվածը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.
i
«Վճռաբեկ դատարանը, գործը քննելով, իրավունք ունի`
1) դատարանի վճիռը թողնել անփոփոխ, իսկ բողոքը` առանց բավարարման.
2) վճիռն ամբողջովին կամ դրա մի մասը բեկանել և գործն ուղարկել նոր քննության` վերաքննիչ դատարան, իսկ եթե բեկանվել է վերաքննիչ դատարանի վճիռը, ապա վերաքննիչ դատարան` այլ կազմով քննելու համար.
3) գործի վարույթը կարճել կամ հայցը թողնել առանց քննության, եթե գործի վարույթը կարճելու կամ հայցն առանց քննության թողնելու հիմքերն ի հայտ են եկել առաջին ատյանի դատարանում կամ վերաքննիչ դատարանում գործի քննության ժամանակ:»:
ՀՈԴՎԱԾ 6. Օրենսգրքի 241 հոդվածի «եռօրյա» բառը փոխարինել «յոթնօրյա» բառով:
ՀՈԴՎԱԾ 7. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման պահից:
3 հուլիսի 2000 թ.
ՀՕ-71