Սեղմել Esc փակելու համար:
ՀՀ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐ...
Քարտային տվյալներ

Տեսակ
Գործում է
Ընդունող մարմին
Ընդունման ամսաթիվ
Համար

ՈՒժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
ՈՒժը կորցնելու ամսաթիվ
Ընդունման վայր
Սկզբնաղբյուր

Ժամանակագրական տարբերակ Փոփոխություն կատարող ակտ

Որոնում:
Բովանդակություն

Հղում իրավական ակտի ընտրված դրույթին X
irtek_logo
 

ՀՀ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔԻ 48-ՐԴ ԵՎ 49-ՐԴ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐԻ 1-ԻՆ ԿԵՏԵՐԻ, 5 ...

 

 

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ
ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

 

    ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական         Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԱՔԴ/0773/02/09

    դատարանի որոշում                                                2010 թ.

Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԱՔԴ /0773/02/09

Նախագահող դատավոր` Ն. Բարսեղյան

Դատավորներ` Ն. Հովսեփյան

Ա. Մկրտչյան

 

ՈՐՈՇՈՒՄ ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

Հայաստանի Հանրապետության վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական

պալատը (այսուհետ` Վճռաբեկ դատարան)

 

                   նախագահությամբ             Ս. Սարգսյանի

                   մասնակցությամբ դատավորներ  Ս. Անտոնյանի

                                              Վ. Աբելյանի

                                              Վ. Ավանեսյանի

                                              Ե. Խունդկարյանի

                                              Է. Հայրիյանի

                                              Տ. Պետրոսյանի

                                              Ե. Սողոմոնյանի

 

2010 թվականի հուլիսի 30-ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով Սիրաս Քլոյանի վճռաբեկ բողոքը ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 18.02.2010 թվականի որոշման դեմ` ըստ Նիկոլ Փիրումյանի հայցի ընդդեմ Սիրաս Քլոյանի, Վարդանուշ Այվազյանի և երրորդ անձ ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի «Զեյթուն» տարածքային ստորաբաժանման` ընդհանուր հողատարածքից բաժինն առանձնացնելու և բաժանիչ պատ կառուցել թույլատրելու պահանջների մասին,

 

ՊԱՐԶԵՑ

 

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը

Դիմելով դատարան` Նիկոլ Փիրումյանը պահանջել է Երևանի Կ. ՈՒլնեցի փողոցի թիվ 28 հասցեում գտնվող ընդհանուր սեփականության ներքո գտնվող 152,2 քմ հողամասից առանձնացնել իր բաժինը և թույլատրել կառուցելու բաժանիչ պատ:

Երևանի Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի (այսուհետ` Դատարան) 15.10.2009 թվականի վճռով հայցը մերժվել է:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ` Վերաքննիչ դատարան) 18.02.2010 թվականի որոշմամբ Դատարանի 15.10.2009 թվականի վճիռը բեկանվել է, և գործն ուղարկվել է Դատարան` նոր քննության:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Սիրաս Քլոյանը:

Վճռաբեկ բողոքի պատասխաններ են ներկայացրել Նիկոլ Փիրումյանի ներկայացուցիչ Գառնիկ Փիրումյանը և Վարդանուշ Այվազյանի ներկայացուցիչ Հրաչ Ալեզյանը:

 

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, հիմնավորումները և պահանջը

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքի սահմաններում ներքոհիշյալ հիմնավորումներով.

Վերաքննիչ դատարանը խախտել է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 48-րդ և 49-րդ հոդվածների 1-ին կետերը, 53-րդ և 60-րդ հոդվածները:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանում է հետևյալ փաստարկներով.

Վերաքննիչ դատարանն անտեսել է այն փաստը, որ Նիկոլ Փիրումյանը և նրա ներկայացուցիչը գործի ողջ քննության ընթացքում միջնորդել են հետաձգել գործի քննությունը, որպեսզի Դատարան ներկայացնեն իրենց պահանջը հիմնավորող ապացույց` հողամասի բաժանման հնարավոր տարբերակի վերաբերյալ փորձագիտական եզրակացություն, սակայն մինչև դատաքննության ավարտը նման ապացույց չեն ներկայացրել, չեն ներկայացրել նաև համապատասխան փորձաքննություն նշանակելու միջնորդություն: Ավելին, Նիկոլ Փիրումյանը, ունենալով հնարավորություն ավելի վաղ ստանալու և ներկայացնելու «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի փորձաքննության ազգային բյուրոյի» եզրակացությունը, այն վերաքննիչ բողոքին կից ներկայացրել է վճռի հրապարակումից 1 ամիս անց` 2009 թվականի նոյեմբերին: Այսպիսով, Դատարանը, հայցը մերժելով, կայացրել է օրինական ու հիմնավորված վճիռ, քանի որ հայցվորը չի ներկայացրել իր պահանջները հիմնավորող որևէ ապացույց:

Վերոգրյալի հիման վրա բողոք բերած անձը պահանջել է բեկանել Վերաքննիչ դատարանի 18.02.2010 թվականի որոշումը և օրինական ուժ տալ Դատարանի 15.10.2009 թվականի վճռին:

 

2.1. Վճռաբեկ բողոքի պատասխանների հիմնավորումները

Վճռաբեկ բողոքում նշված փաստարկը, թե իբր Նիկոլ Փիրումյանը, ունենալով հնարավորություն ավելի վաղ ստանալու և ներկայացնելու «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի փորձաքննության ազգային բյուրոյի» եզրակացությունը, այն վերաքննիչ բողոքին կից ներկայացրել է վճռի հրապարակումից 1 ամիս անց` 2009 թվականի նոյեմբերին, անհիմն է, քանի որ տվյալ դեպքում հատուկ գիտելիքներ են պահանջվել անհրաժեշտ ապացույց ներկայացնելու և հարցի օբյեկտիվ լուծման համար, սակայն Դատարանն իր նախաձեռնությամբ փորձաքննություն չի նշանակել, և այդ իսկ պատճառով փորձագետի եզրակացությունը, որպես ապացույց, հնարավոր է եղել ձեռք բերել միայն 12.11.2009 թվականին` Դատարանի կողմից վճիռը հրապարակելուց հետո միայն:

Ինչ վերաբերում է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 48-րդ և 49-րդ հոդվածների 1-ին կետերի խախտմանը, ապա ակնհայտ է, որ Վերաքննիչ դատարանի 18.02.2010 թվականի որոշումը հիմնավոր է և բխում է վերոհիշյալ հոդվածների պահանջներից: ՈՒստի, վերոգրյալ հիմքերով վճռաբեկ բողոքն անհիմն է և ենթակա է մերժման:

 

3. Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեցող փաստերը

Վճռաբեկ բողոքի քննության համար էական նշանակություն ունեն հետևյալ փաստերը`

1. ՀՀ քաղաքացիական գործերով վերաքննիչ դատարանի` 17.03.2005 թվականի թիվ 05-895 օրինական ուժի մեջ մտած վճռով Վերաքննիչ դատարանը քննել էր Նիկոլ Փիրումյանի հայցն ընդդեմ ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Արաբկիրի տարածքային ստորաբաժանման, Վարդանուշ Այվազյանի, Սիրաս Քլոյանի` ընդհանուր հողամասից իրեն հասանելիք բաժնեմասը, ընդհանուր մուտք համարվող հողամասը առանձնացնելու պահանջի մասին, և Սիրաս Քլոյանի հակընդդեմ հայցն ընդդեմ Նիկոլ Փիրումյանի և Վարդանուշ Այվազյանի` 152,2 քմ մակերեսով հողամասն իրեն հատկացնելու և ընդհանուր հողամասից իր բաժինը` առանց որևէ համատեղ սեփականություն պահպանելու, առանձնացնելու պահանջի մասին քաղաքացիական գործը:

Վճռով Երևանի Կ. ՈՒլնեցի փողոցի թիվ 28 տան ընդհանուր հողատարածքից 228,4 քմ մակերեսով հողամասն առանձնացվել է որպես Նիկոլ Փիրումյանի սեփականություն, իսկ 152,2 քմ մակերես ունեցող հողամասը, որպես ընդհանուր մուտք, թողնվել է երեք համասեփականատերերի ընդհանուր օգտագործմանը: Միաժամանակ վճռվել էր Սիրաս Քլոյանի հակընդդեմ հայցը մերժել (հատոր 1-ին, գ.թ. 15-16, 13-14):

2. Սույն գործով Նիկոլ Փիրումյանի հայցի առարկան Երևանի Կ. ՈՒլնեցի փողոցի թիվ 28 հասցեում գտնվող մուտքի ուղի համարվող ընդհանուր սեփականության ներքո գտնվող 152,2 քմ հողամասից իր բաժինն առանձնացնելն է (հատոր 1-ին, գ.թ. 2):

 

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումները

Քննելով վճռաբեկ բողոքը նշված հիմքի սահմաններում` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ այն հիմնավոր է մասնակիորեն հետևյալ պատճառաբանությամբ:

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 2-րդ կետի համաձայն` դատարանը կարճում է գործի վարույթը, եթե նույն անձանց միջև, նույն առարկայի մասին միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ առկա է դատարանի` օրինական ուժի մեջ մտած վճիռ, բացառությամբ սույն օրենսգրքի 110 հոդվածի 3-րդ կետով նախատեսված դեպքի:

Սույն գործով Դատարանը հայցի մերժման հիմքում դրել է այն հանգամանքը, որ հայցվորը չի ներկայացրել իր պահանջները հիմնավորող որևէ ապացույց, այն է` վիճելի հողամասի բաժանման հնարավոր տարբերակի վերաբերյալ փորձագիտական եզրակացություն:

Վերաքննիչ դատարանը, դատական ակտը բեկանելով և գործը նոր քննության ուղարկելով, պատճառաբանել է, որ Դատարանը չի ձեռնարկել օրենքով թույլատրվող բոլոր միջոցները վեճը լուծելու, ինչպես նաև կողմերի արդար դատաքննության իրավունքի իրականացումն ապահովելու համար:

Մինչդեռ սույն գործում առկա է ՀՀ քաղաքացիական գործերով վերաքննիչ դատարանի 17.03.2005 թվականի թիվ 05-895 օրինական ուժի մեջ մտած վճիռը, որով Վերաքննիչ դատարանը քննել է Նիկոլ Փիրումյանի հայցն ընդդեմ ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Արաբկիրի տարածքային ստորաբաժանման, Վարդանուշ Այվազյանի, Սիրաս Քլոյանի` ընդհանուր հողամասից իրեն հասանելիք բաժնեմասը, ընդհանուր մուտք համարվող հողամասը առանձնացնելու պահանջի մասին, և Սիրաս Քլոյանի հակընդդեմ հայցն ընդդեմ Նիկոլ Փիրումյանի և Վարդանուշ Այվազյանի` 152,2 քմ մակերեսով հողամասն իրեն հատկացնելու և ընդհանուր հողամասից իր բաժինը` առանց որևէ համատեղ սեփականություն պահպանելու, առանձնացնելու պահանջի մասին քաղաքացիական գործը: Տվյալ վճռով Նիկոլ Փիրումյանի պահանջը` ընդհանուր հողամասից իրեն հասանելիք բաժնեմասն առանձնացնելու մասին, բավարարվել է` Երևանի Կ. ՈՒլնեցի փողոցի թիվ 28 տան ընդհանուր հողատարածքից 228,4 քմ մակերեսով հողամասն առանձնացվել է որպես Նիկոլ Փիրումյանի սեփականություն, իսկ 152,2 քմ մակերես ունեցող հողամասը, որպես ընդհանուր մուտք, թողնվել է երեք համասեփականատերերի` Նիկոլ Փիրումյանի, Սիրաս Քլոյանի և Վարդանուշ Այվազյանի ընդհանուր օգտագործմանը:

Այսինքն` ընդհանուր սեփականությունում մասնակիցների բաժինները բնեղենով առանձնացվել են, իսկ սույն գործով վիճելի հողամասը ծառայում է որպես ընդհանուր մուտք:

Հիմք ընդունելով վերոգրյալը և սույն գործի փաստերը համադրելով` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ ՀՀ քաղաքացիական գործերով վերաքննիչ դատարանի` 17.03.2005 թվականի օրինական ուժի մեջ մտած վճռով ըստ էության մերժվել է Նիլոլ Փիրումյանի պահանջը ընդհանուր մուտքի ճանապարհ հանդիսացող վիճելի հողամասի բաժանման վերաբերյալ և 152,2 քմ մակերես ունեցող հողամասը թողնվել է երեք համասեփականատերերի` Նիկոլ Փիրումյանի, Սիրաս Քլոյանի և Վարդանուշ Այվազյանի ընդհանուր օգտագործմանը, իսկ սույն գործով հայցապահանջը կրկին վերաբերում է Երևանի Կ. ՈՒլնեցի փողոցի թիվ 28 հասցեում գտնվող մուտքի ուղի համարվող ընդհանուր սեփականության ներքո գտնվող 152,2 քմ հողամասից բաժինն առանձնացնելուն:

Նման պայմաններում Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ սույն գործով արդեն իսկ առկա է նույն կողմերի միջև, նույն առարկայի վերաբերյալ, նույն հիմքով օրինական ուժի մեջ մտած վճիռ, հետևաբար ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 2-րդ կետի ուժով սույն գործի վարույթը ենթակա է կարճման:

Ինչ վերաբերում է վճռաբեկ բողոք բերած անձի փաստարկներին, ապա գործի վարույթի կարճման պայմաններում Վճռաբեկ դատարանը դրանց չի անդրադառնում:

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 240-241.2-րդ հոդվածներով` Վճռաբեկ դատարանը

 

ՈՐՈՇԵՑ

 

1. Վճռաբեկ բողոքը բավարարել մասնակիորեն: Բեկանել ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 18.02.2010 թվականի որոշումը և գործի վարույթը կարճել:

2. Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման:

 

Նախագահող` Ս. Սարգսյան

Դատավորներ` Ս. Անտոնյան

Վ. Աբելյան

Վ. Ավանեսյան

Ե. Խունդկարյան

Է. Հայրիյան

Տ. Պետրոսյան

Ե. Սողոմոնյան

 

 

pin
Վճռաբեկ դատարան
30.07.2010
N ԵԱՔԴ/0773/02/09
Որոշում