020.0368.300702
ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ ՈՐՈՇՈՒՄԸ
i
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԱՎՍՏՐԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ ԵԿԱՄՈՒՏՆԵՐԻ ԵՎ ԳՈՒՅՔԻ ՀԱՐԿԵՐԻ ԱՌՆՉՈՒԹՅԱՄԲ ԿՐԿՆԱԿԻ ՀԱՐԿՈՒՄԸ ԲԱՑԱՌԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ԿՈՆՎԵՆՑԻԱՅՈՒՄ (ԿԻՑ ԱՐՁԱՆԱԳՐՈՒԹՅԱՄԲ) ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ
| Քաղ. Երևան |
30 հուլիսի 2002թ. |
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Ֆ. Թոխյանի, Հ. Նազարյանի, Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի, Մ. Սևյանի,
մասնակցությամբ` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության պետական եկամուտների նախարար Ե. Զախարյանի,
համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի, 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի և 56 հոդվածի,
դռնբաց նիստում քննեց «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ավստրիայի Հանրապետության կառավարության միջև եկամուտների և գույքի հարկերի առնչությամբ կրկնակի հարկումը բացառելու մասին կոնվենցիայում (կից արձանագրությամբ) ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:
Գործի քննության առիթը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան:
Լսելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Հ. Նազարյանի հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Ե. Զախարյանի բացատրությունը, հետազոտելով կոնվենցիան և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.
1. Կոնվենցիան ստորագրվել է 2002թ. փետրվարի 27-ին` Վիեննայում, պայմանավորվող պետությունների ռեզիդենտ հանդիսացող անձանց նկատմամբ եկամուտների և գույքի կրկնակի հարկումը բացառելու և հարկումից խուսափելը կանխելու նպատակով:
Կողմերը սահմանել են այն հարկատեսակները, ինչպես նաև հարկատու անձանց շրջանակը, որոնց վրա տարածվում են կոնվենցիայի դրույթները: Կոնվենցիայում հանգամանորեն շարադրված է օգտագործված տերմինների բացատրություն:
2. Կոնվենցիան կիրառելի է միայն ուղղակի հարկերի նկատմամբ: Մասնավորապես, Հայաստանի դեպքում այն կիրառվում է շահութահարկի, եկամտահարկի, գույքահարկի և հողի հարկի, իսկ Ավստրիայի Հանրապետության դեպքում` եկամտահարկի, կորպորացիոն հարկի, հողի հարկի, գյուղատնտեսական ու անտառային տնտեսություններից գանձվող հարկի և ազատ տարածքների արժեքից գանձվող հարկի նկատմամբ:
3. Կոնվենցիայով Կողմերը պարտավորվել են.
- միմյանց ծանուցել հարկային օրենքներում կատարված փոփոխությունների մասին,
- կոնվենցիայում նախատեսված կարգով և առանց հարկային խտրականության բացառել միմյանց ռեզիդենտների նկատմամբ կրկնակի հարկումը, կանխել հարկերի վճարումից խուսափելը:
Կոնվենցիայում նախատեսված են դրույթներ, որոնք ապահովում են հարկային օրենսդրության փոփոխությունների վերաբերյալ, ինչպես նաև ստանձնած պարտավորությունների կատարման նպատակով տեղեկատվական փոխանակության կարգով Կողմերի ստացած տեղեկությունների գաղտնիությունը և դրանց` կոնվենցիայում նախատեսված դեպքերում և կարգով օգտագործումը, միաժամանակ ապահովելով հարկատու անձանց օրինական շահերի պաշտպանությունը` Կողմերի իրավասու մարմինների, ինչպես նաև միջնորդ դատարանի միջոցով: Կոնվենցիայի 26 հոդվածում նախատեսված կարգին համապատասխան Կողմերի իրավասու մարմինների միջև տեղեկատվության փոխանակում կարող է իրականացվել այդ մարմինների միջև կնքված վարչական համաձայնագրերի հիման վրա:
Կողմերը պայմանավորվել են պահպանել միմյանց դիվանագիտական առաքելությունների և հյուպատոսական հիմնարկների անդամների` միջազգային իրավունքի ընդհանուր նորմերի կամ հատուկ համաձայնագրերի դրույթների շրջանակներում տրամադրված հարկային արտոնությունները:
4. Կոնվենցիայի անբաժան մասն է կազմում 2002թ. փետրվարի 27-ին Վիեննայում ստորագրված արձանագրությունը, որով Կողմերը հաստատագրել են կոնվենցիայի դրույթների իմաստային համապատասխանությունը Եկամուտների և գույքի վերաբերյալ տնտեսական համագործակցության և զարգացման կազմակերպության (ՏՀԶԿ), ինչպես նաև եկամուտների և գույքի հարկերի առնչությամբ կրկնակի հարկման բնագավառում ՄԱԿ-ի մեկնաբանություններին:
Արձանագրությամբ նաև հստակեցված է կոնվենցիայի մի շարք հոդվածներում կիրառված տերմինների և բառակապակցությունների իմաստային նշանակությունը:
5. Կողմերը նախատեսել են նաև դրույթներ կոնվենցիայի մեկնաբանման և կատարման հետ կապված հարցերի լուծման, կոնվենցիայի ուժի մեջ մտնելու, կատարման ժամկետի և դրա դադարման կարգի վերաբերյալ:
6. Կոնվենցիայում ամրագրված պարտավորություններն իրենց բնույթով համահունչ են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 9 հոդվածի դրույթներին, քանի որ միջազգային իրավունքի նորմերին համապատասխան` պետությունների միջև ապահովում են բարիդրացիական և փոխշահավետ համագործակցություն, միաժամանակ` Սահմանադրության 8 հոդվածին համապատասխան` բարենպաստ պայմաններ ապահովելով տնտեսական գործունեության ազատության համար:
Կոնվենցիայի դրույթները նաև չեն հակասում հարկման համաձայնեցված քաղաքականության բնագավառում Հայաստանի Հանրապետության ստանձնած միջազգային այլ պարտավորություններին:
Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.
i
1. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ավստրիայի Հանրապետության կառավարության միջև եկամուտների և գույքի հարկերի առնչությամբ կրկնակի հարկումը բացառելու մասին կոնվենցիայում (կից արձանագրությամբ) ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:
2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
30 հուլիսի 2002 թվականի
ՍԴՈ-368