020.0115.160698
ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ
ՈՐՈՇՈՒՄԸ
i
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ԴԱՇՆՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆՈՒՄ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆՅԱՆ ՌԱԶՄԱԿԱՅԱՆԻ ՏԱՐԱԾՔԻՑ ԴՈՒՐՍ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆՅԱՆ ՌԱԶՄԱԿԱՅԱՆԻ ԶԻՆԾԱՌԱՅՈՂՆԵՐԻ ԿՈՂՄԻՑ ԶԵՆՔ ԿԻՐԱՌԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ՀԱՄԱՁԱՅՆԱԳՐՈՒՄ ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ
| Քաղ. Երևան |
16 հունիսի 1998 թվական |
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի անդամներ Ա. Գյուլումյանի, Ֆ. Թոխյանի, Հ. Նազարյանի, Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի, Վ. Սահակյանի,
մասնակցությամբ` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարարի տեղակալ Վ. Շիրխանյանի,
համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի, 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի, 56 և 21(1) հոդվածների,
դռնբաց նիստում քննեց «Հայաստանի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև Հայաստանի Հանրապետությունում ռուսաստանյան ռազմակայանի տարածքից դուրս ռուսաստանյան ռազմակայանի զինծառայողների կողմից զենք կիրառելու մասին համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:
Գործի քննության առիթը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան:
ՈՒսումնասիրելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Հ. Նազարյանի գրավոր հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Վ. Շիրխանյանի բացատրությունը, հետազոտելով համաձայնագիրը և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.
Համաձայնագիրն ստորագրվել է 1997 թվականի օգոստոսի 29-ին` Մոսկվայում: Հայաստանի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև Հայաստանի Հանրապետության տարածքում ռուսաստանյան ռազմակայանի մասին 1995 թվականի մարտի 16-ի պայմանագրի դրույթների հիման վրա Կողմերի միջև մշակվել է Հայաստանի Հանրապետության տարածքում ռուսաստանյան ռազմակայանի զինծառայողների կողմից ռուսաստանյան ռազմակայանի տեղաբաշխման կետերի տարածքից դուրս զենք կիրառելու կարգ, որի համաձայն զինծառայության պարտականություններ կատարվելիս, որպես ծայրահեղ միջոց, կարող է զենք կիրառվել հետևյալ դեպքերում.
- ռուսաստանյան ռազմական օբյեկտների, ինչպես նաև ռուսաստանյան զորամասերի և ստորաբաժանումների տեղակայումների, ռուսաստանյան զորամասերի շենքերի և կառույցների, ռուսաստանյան ռազմական շարանների, մեքենաների շարասյուների ու առանձին տրանսպորտային միջոցների և պահակակետերի վրա հարձակումը հետ մղելու համար, եթե այլ եղանակներով դրանք պաշտպանել հնարավոր չէ,
- ռուսաստանյան ռազմակայանին պատկանող զենքին, ռազմական տեխնիկային և գույքին բռնի ուժով տիրանալու փորձերը կանխելու համար, եթե այլ եղանակներով դրանք պաշտպանել հնարավոր չէ,
- ռուսաստանյան ռազմակայանի կազմի մեջ մտնող անձանց կամ այդ անձանց ընտանիքների անդամների կյանքն ու առողջությունը պաշտպանելու, նրանց վրա սպառնացող հարձակումը կանխելու համար, եթե այլ եղանակներով և միջոցներով նրանց պաշտպանել հնարավոր չէ:
Համաձայնագրում նախատեսված են նաև զենք կիրառելու այլ դեպքեր, ինչպես նաև կիրառման վերոնշյալ կարգը գործադրելու, համաձայնագիրը կիրարկելու առանձին դրույթներ:
ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.
1. Հայաստանի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև Հայաստանի Հանրապետությունում ռուսաստանյան ռազմակայանի տարածքից դուրս ռուսաստանյան ռազմակայանի զինծառայողների կողմից զենք կիրառելու մասին 1997 թվականի օգոստոսի 29-ին Մոսկվայում ստորագրված համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:
2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
16 հունիսի 1998 թվական ՍԴՈ - 115