ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՕՐԵՆՔԸ
Օրինագիծն ընդունված է ՀՀ Գերագույն խորհրդի
կողմից «05» հոկտեմբերի 1992թ. Հ.Ն-0696-I
i
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ ՀՌՉԱԿՄԱՆ ՏԱՐԵԴԱՐՁԻ ԱՌԹԻՎ ԱՄՆԻՍՏԻԱՅԻ ՄԱՍԻՆ
Հայաստանի Հանրապետության անկախության հռչակման տարեդարձի առթիվ, առաջնորդվելով մարդասիրության սկզբունքներով և ղեկավարվելով «Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն խորհրդի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 10 հոդվածի 26-րդ կետով, Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն խորհուրդը որոշում է.
Հոդված 1. Պատժից ազատել`
ա) այն անձանց, ովքեր դատապարտվել են մինչև երեք տարի ժամանակով ազատազրկման կամ ազատազրկման հետ չկապված պատիժների կամ ազատազրկման վայրերից ազատվել են պայմանականորեն` պարտադիր կարգով աշխատանքի ներգրավումով.
բ) մինչև հինգ տարի ժամանակով ազատազրկման դատապարտված այն անձանց, ովքեր`
- առաջին կամ երկրորդ խմբի հաշմանդամներ են.
- մինչև 16 տարեկան երեխա ունեցող կամ հղի կանայք են.
- 1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ի երկրաշարժի կամ Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության ժամանակ, մարտական գործողությունների մասնակցելիս կամ այդ գործողությունների ընթացքում հարազատներից որևէ մեկի (ծնող, ամուսին, զավակ, քույր, եղբայր( զոհվելու հետևանքով դարձել են ընտանիքի միակ կերակրողը.
- հանցագործությունը կատարել են մինչև 18 տարեկան դառնալը և ազատազրկման վայրերում նախկինում պատիժ չեն կրել:
Հոդված 2. Կարճել այն անձանց կողմից կատարած հանցագործությունների վերաբերյալ հետաքննության, նախաքննության մարմինների և դատարանների վարույթներում գտնվող գործերը, որոնց համար օրենքով սահմանվում է ազատազրկում մինչև 3 տարի ժամանակով կամ ազատազրկման հետ կապ չունեցող պատիժներ, ինչպես նաև սույն օրենքի 1 հոդվածի «բ» կետում թվարկված անձանց կողմից կատարած հանցագործությունների վերաբերյալ գործերը, որոնց համար օրենքով սահմանվում է ազատազրկում մինչև 5 տարի ժամանակով կամ ազատազրկման հետ կապ չունեցող պատիժներ:
Հոդված 3. Նշանակված պատժաչափը կիսով չափ կրճատել հինգ տարուց ավելի ժամանակով դատապարտված`
- առաջին կամ երկրորդ խմբի հաշմանդամներին.
- մինչև 16 տարեկան երեխա ունեցող կամ հղի կանանց.
- հանցագործության կատարման պահին 18 տարին լրացած և նախկինում ազատազրկման
i
Հոդված 4. Նշանակված պատժաչափը կրճատել կիսով չափ`
- 55 տարին լրացած կանանց և 60 տարին լրացած տղամարդկանց.
- անզգույշ հանցագործության համար դատապարտված անձանց, բացի Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 173 հոդվածի երրորդ մասով դատապարտվածներից, եթե նրանց վրա չի տարածվում սույն օրենքի 1 հոդվածը:
Հոդված 5. Կրճատել պատժաչափի չկրած մասը`
ա) կիսով չափ այն անձանց նկատմամբ, ովքեր կրել են պատժաչափի կեսը.
բ) մեկ քառորդով այն անձանց նկատմամբ, ովքեր չեն կրել պատժաչափի կեսը, եթե նրանց վրա չեն տարածվում սույն օրենքի 1,3 և 4 հոդվածները:
i
Հոդված 6. Ամնիստիան չկիրառել`
ա) Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 49.1 հոդվածում նախատեսված հանցագործությունների համար դատապարտված և այդ հոդվածում թվարկված անձանց նկատմամբ.
բ) այն անձանց նկատմամբ, ովքեր նախկինում պատժից ազատվել են 1990 թվականի նոյեմբերի 27-ի «Հայաստանի անկախության հռչակագրի ընդունման առթիվ ամնիստիայի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով և կատարել են դիտավորյալ հանցագործություն.
գ) ազատազրկման վայրերից փախուստ կատարած և մինչև սույն օրենքը ուժի մեջ գտնվող դատապարտյալների նկատմամբ:
Հոդված 7. Սույն օրենքը չի ազատում դատարանների դատավճիռներով և որոշումներով նշանակված լրացուցիչ պատիժներից, բացառությամբ աքսորի և արտաքսման:
Հոդված 8. Այն անձանց նկատմամբ, ովքեր ազատազրկման վայրերում ենթարկվում են հարկադիր բուժման ալկոհոլիզմից, թմրամոլությունից կամ վեներական հիվանդություններից, ամնիստիան կիրառվում է բուժման համապատասխան կուրսն անցնելու հետո:
Հոդված 9. Ամնիստիան կիրառվում է այն անձանց նկատմամբ, ովքեր հանցագործություն են կատարել մինչև սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելու նախորդ օրը ներառյալ:
Հոդված 10. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից և ենթակա է կատարման մինչև 1993 թվականի հունվարի 1-ը:
|
Հայաստանի Հանրապետության
Նախագահ |
Լ. Տեր-Պետրոսյան |
|
Երևան
5 հոկտեմբերի 1992 թ.
ՀՕ-40
|