020.0225.310300
ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ ՈՐՈՇՈՒՄԸ
i
1998 ԹՎԱԿԱՆԻ ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 25-ԻՆ ՄՈՍԿՎԱՅՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ` ՄԻՋՊԵՏԱԿԱՆ ԼԻԶԻՆԳԻ ՄԱՍԻՆ ԿՈՆՎԵՆՑԻԱՅՈՒՄ ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ
| Քաղ. Երևան |
31 մարտի 2000 թ. |
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի անդամներ Ա. Գյուլումյանի, Հ. Նազարյանի, Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի, Վ. Սահակյանի, Մ. Սևյանի,
մասնակցությամբ` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության արդյունաբերության և առևտրի նախարար Կ. Ճշմարիտյանի,
համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի և 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի և 56 հոդվածի,
դռնբաց նիստում քննեց «1998 թվականի նոյեմբերի 25-ին Մոսկվայում ստորագրված` Միջպետական լիզինգի մասին կոնվենցիայում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:
Գործի քննության առիթը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան:
Լսելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Հ. Նազարյանի հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Կ. Ճշմարիտյանի բացատրությունը, հետազոտելով կոնվենցիան և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.
Կոնվենցիայի նպատակն է ԱՊՀ շրջանակներում միջպետական լիզինգի միջոցով զարգացնել ներդրումային քաղաքականությունը և նպաստել Կողմերի տնտեսական փոխշահավետ համագործակցության համաչափ ընդլայնմանը:
Միջպետական լիզինգի կարգավորումն ապահովելու նպատակով կոնվենցիայով սահմանված են լիզինգային գործունեության տեսակները, այն իրականացնող սուբյեկտները և նրանց իրավունքներն ու պարտականությունները, ինչպես նաև լիզինգային գործունեության սկզբունքները:
Կոնվենցիայի մի շարք հոդվածներով Կողմերը հիմնականում պարտավորվել են.
- ազգային օրենսդրությանը համապատասխան հսկողություն իրականացնել լիզինգային գործունեության նկատմամբ.
- չսահմանափակել լիզինգային գործունեության սուբյեկտների իրավունքները, եթե դա պայմանավորված չէ ազգային օրենսդրության կիրառման անհրաժեշտությամբ,
- լիզինգային գործունեության սուբյեկտներին տրամադրել ազգային օրենսդրությամբ նախատեսված արտոնություններ, ինչպես նաև ապահովել այդ գործունեության անհրաժեշտ իրավական պաշտպանությունը,
- ազգային օրենսդրությանը համապատասխան ապահովել լիզինգի առարկաների անձեռնմխելիությունը, իսկ անհրաժեշտության դեպքում` նաև լիզինգային գործունեության սուբյեկտների կրած վնասների փոխհատուցումը,
- երաշխավորել լիզինգային գործունեության արդյունքում օրինական միջոցներով ստացված եկամուտների և այլ գումարների անարգել փոխանցումը:
Կոնվենցիայով նախատեսված են նաև դրույթներ միջազգային իրավունքի այլ նորմերի կիրառման սկզբունքների, կոնվենցիայի ուժի մեջ մտնելու կարգի, գործողության ժամկետի, առաջացած վեճերի լուծման, կոնվենցիայում անհրաժեշտ փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու վերաբերյալ:
Հայաստանի Հանրապետության անունից կոնվենցիան ստորագրվել է հատուկ կարծիքով, որը վերաբերում է լիզինգային գործունեության սուբյեկտների կողմից իրենց պայմանագրային պարտավորությունների կատարման կանոնակարգման խնդիրներին:
Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.
i
1. 1998 թվականի նոյեմբերի 25-ին Մոսկվայում ստորագրված` Միջպետական լիզինգի մասին կոնվենցիայում ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:
2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
31 մարտի 2000 թ.
ՍԴՈ-225